سیستم تعلیق بادی با کنترل الکترونیکی سیستم تعلیق جلو - میل موج گیر دراتوبوس ولوو بی9؟

سیستم تعلیق بادی با کنترل الکترونیکی دراتوبوس ولوو بی9؟

در سیستم تعلیق بادی ، به جای فنر لول از فنر های بادی استفاده می شود (شکل 1 ).

شکل 1 - سیستم تعلیق بادی (برای نمایش در اندازه بزرگتر بر روی تصویر کلیک کنید)

این سیستم ثابت فنر را کنترل می کند و کنترل خودکار ارتفاع خودرو را به عهده دارد فنرهای بادی عقب ، بادی جلو بخشی از مجموعه کمک جلو هستند این کمک های بادی (شکل 2 )  بین اتاق خودرو و سگدست فرمان نصب می شوند.- یک مپرسور برقی هوای فشرده لازم برای کار کردن این سیستم را تامین می کند (شکل 1 ) هوا خشک کنی که روی کمپرسور نصب شده است، رطوبت هوا را می گیرد . در نتیجه آب- که
می تواند به سیستم صدمه بزند – وارد آن نمی شود.

هوای فشرده با لوله از هوا خشک کن به هر یک از فنر های بادی می رسد. روی هر فنر سولنوئیدی نصب شده که باز و بسته می شود و فشار و حجم هوای داخل فنر را کنترل می کند . خاموش و روشن کردن کمپرسور و قطع ووصل سولنوئیدها به عهده مدول کنترل الکترونیکی است . این سیستم سه حسگر ازتفاع دارد . اینها حسگرهای مغناطیسی اند که در کمک فنرهای بادی جلو (شکل 3) و در کمک فنر عقب، سمت راست، قرار دارند(شکل 4 ) وقتی بار وارد بر اتاق افزایش می یابد، اتاق پایین می آید حسگرهای ارتفاع با فرستادن سیگنال به مدول کنترل وضعیت جدید اتاق را به آن اطلاع می دهند . مدول کنترل کمپرسور باد را به کار می اندزد و شیرهای سولنوئیدی فنرهای بادی را باز می کند فشار هوا در فنرها افزایش می یابد و فنرها اتاق را به ارتفاع اولیه خود باز می گردانند . سپس مدول کنترل کمپرسور باد را خاموش می کند و شیرهای سولنوئیدی را می بندد. - وقتی بار اتاق کاهش می یابد ، اتاق بالا می رود. در این هنگام حسگرهای ارتفاع به مدول کنترل الکترونیکی سیگنال می دهند .

شکل 3 - ساختمان یک کمک فنر تنطیم پذیر الکترونیکی

شکل 4 - کمک فنر بادی

این مدول شیرهای سولنوئیدی را باز می کند تا مقداری از هوای فنر ها خارجشود. وقتی اتاق به ارتفاع اولیه خود بازگشت، با فرمان مدول کنترل الکترونیکی، شیرهای سولنوئیدی بسته می شوند.

سیستم تعلیق جلو

سیستم
تعلیق جلو چهار وظیفه دارد.

1.
نگهداری وزن قسمت جلوی خودرو

2. جذب
ضربه های دست انداز و جلوگیری از انتقال این ضربه ها به سرنشینان و بار .

3.
تأمین کنترل فرمان و میزانی چرخ

4.
تأمین کنترل فرمان در حین ترمز گیری شدید .

در
سیستم تعلیق جلو از هر چهار نوع فنر – شمش، لول ، موج گیر و بادی – استفاده می
شود.

در شکل
1 یک سیستم تعلیق جلو و فرمان متداول نشان
داده شده است . برای فرمان گیری ، هر توپی چرخ جلو روی میل سگدستی نصب می
شود که بخشی از سگدست فرمان است . توپی چرخ حاوی بلبرینگ هایی است که میل سگدست از
میان آنها می گذرد . میل سگدست محوری کوتاه ، مخروطی و ساکن است. این محور چرخ را
از طریق بلبرینگ های چرخ و توپی چرخان نگه می دارد. بلبرینگهای چرخ که گاهی از نوع
ساچمه غلتکی اند، اصطکاک را به حداقل کاهش می دهند و در عین حال امکان چرخیدن را
برای توپی و چرخ فراهم می کنند.- سگدست فرمان به طبق پایین تکیه دارد که بر سر
خارجی آن سیبکی نصب شده است در بعضی از سیستمهای تعلیق جلو، سگدست فرمان به طبقهای
بالا و پایین سیبک دار تکیه دارد (شکل 2 )- فلکه فرمان به جعبه فرمان متصل می شود (شکل 1 )
وقتی راننده فرمان را می چرخاند، جعبه فرمان میله بندی فرمان را به حرکت در می
آورد سپس میل تعادلها بازوهای سگدست فرمان را به حرکت در می آورند، با حرکت این
بازوها سگدستها و چرخها به طرف داخل و خارج می چرخند تا خودرو را در جهت مورد نظر
راننده هدایت کنند. بسیاری از سیستمهای تعلیقجلو یک میل موج گیر جلو هم دارند که
به کاهش غلتش اتاق خودرو در هنگام پیچیدن کمک می کند.

سیبک

سیبک
(شکل 2 ) یک مفصل کاسه – ساچمه ای انعطاف پذیر است که در سرهای خارجی طبق ها نصب
می شود . سیبک مفصلی لولایی است که سگدست فرمان را به طبقها متصل می کند ؛ طبقها
فقط می توانند بلال و پایین بروند، این آرایس به سگدست فرمان و چرخها امکان می دهد
که به طرف داخل و خارج بچرخند و خودرو را هدایت کنند . در شکل 2  یک سیستم تعلیق جلو با طبق های بالا و پایین و
سیبکهای بالاو پایین نشان داده شده است.

در
سیستمهای تعلیق کمک – فنر فقط از یک سیبک استفاده می شود(شکل 1 ) این سیبک در سر
خارجی هر یک از طبقهای پایین نصب شده است . سیبک اساسا پیچ مخصوصی است که یک سر آن
کروی و سر دیگر آن رزوه دار است. سر کروی یا ساچمه در یک کاسه فولادی می نشیند و
بین این دو یک بوش پلاستیکی یا یک بوش آهنی خودرو غنکار قرار دارد. بعضی از سیبکها
فنری دارند که نیرویی به ساچمه وارد می کند تا خلاصی آن را بگیرد سیبک به وسیله یک
گردگیر لاستیکی درزبندی میشود؛ این گردگیر مانع نفوذ گرد و غبار و آب به سیبک می
شود و گریس را داخل سیبک نگه می دارد . بسیاری از سیبکها را می توان از طریق گریس
خور یا درپوش روغنکاری کرد .

 

شکل 1 – سیستم متداول تعلیق جلو و فرمان با کمک-فنر و جعبه فرمان هیدرولیکی اره ای

 

شکل 2 – سیبک ؛ در شکل نحوه اتصال سگدست فرمان به طبق پایین از طریق سیبک و نحوه قرائت سایش نمای تعبیه شده در سیبک نشان داده شده است.

میل
موجگیر

میل
موج گیر به کنترل غلتش اتاق در هنگام دور زدن و پیچیدن یا رانندگی روی سطوح
ناهموار کمک می کند. میل موج گیر جلو (شکلهای 1 و 3 ) نوعی فنر موج گیر است. این
میل موج گیر معمولا بین دو طبق پایین نصب می شود. وقتی خودرو پیچی را طی می کند،
اتاق به طرف بیرون پیچ متمایل می شود. در نتیجه این تمایل، طبقهای پایین در جهت
مخالف حرکت می کنند و میل موج گیر را می پیچانند اما میل موج گیر در برابر پیچش
مقاومت می کند. این عمل سبب سفت شدن سیستم تعلیق در هنگام پیچیدن خودرو می شود، در
نتیجه اتاق خودرو کمتر کج می شود یا غلتش پیدا می کند .

 

شکل 3 – جلو بندی با فنر لول که در آن از طبق های بالا و پایین با طول های نا مساوی استفاده شده است . میل موج گیر به کنترل غلطش اتاق در هنگام پیچیدن خودرو یا پیمودن راه های نا هموار کمک می کند.

وقتی
یک چرخ در دست انداز می افتد و چرخ های دیگر نمی افتند نیز میل موج گیر عمل می کند
وقتی خودرو در جاده هموار و در امتداد مستقیم حرکت می کند، وجود میل موج گیر هیچ
اثری ندارد بسیاری از سیستمهای تعلیق عقب یک میل موجگیر عقب دارند (شکل 4 ) طرز
کار این میل موجگیر مانند میل موجگیر جلو است.

شکل 4 – فنر شمش عرضی که سیستم تعلیق عقب مستقل را امکان پذیر می کند.