داستان بنز، داستانی کم‌وبیش شناخته‌شده است. در دو دهه‌ی منتهی به پایان قرن نوزدهم مخترعان، مهندسان و تکنسین‌های اروپایی تلاش می‌کردند تا براساس تکنولوژی‌های زمان خودشان بتوانند به تولید وسائل نقلیه موتوری دست بزنند. این روند که با تولید دیگ بخار و پس از آن لوکوموتیو بخار و وسائل نقلیه‌ی سبک مثل دوچرخه شروع شده بود، رفته‌رفته ابعاد وسیع‌تری پیدا می‌کرد و انبوهی از ایده‌ها و اختراع‌ها برای رسیدن به تولید صنعتی و تصرف بازار با یکدیگر رقابت می‌کردند.
در این بین بنز نامی شناخته‌شده است. جزو اولین خودروسازانی است که توانست با پشتکار و جدیت مثال‌زدنی امپراتوری خودروساز آلمان‌ها را شکل بدهد و تا به امروز آن را حفظ کند. در دنیای سواری‌ها نیز این کارل بنز بود که اولین خودرو موتوردار جهان را ساخت. اما بنز در دنیای اتوبوس هم بی‌بدیل است. لقب اولین اتوبوس موتوردار جهان، افتخاری است که بنز می‌تواند به آن ببالد.
در سال 1895 کارل بنز اولین اتوبوس موتوردار جهان را ساخت. سال‌ها قبل از اینکه شریک دیگرش گوتلیب دایملر به این فکر بیفتد. سه سال بعد این دو مرد بزرگ دنیای خودروسازی همکاری‌شان را با یکدیگر آغاز کردند. از سال 1898 دایملر-بنز و دیگر رقبایشان به صادرات محصولات‌شان به انگلستان مشغول شدند. بازار انگلیس و ولز برای شرکت‌های نوظهور اتوبوس‌ساز دارای جذابیت زیادی بود. دایملر-بنز برای موفقیت بیشتر، با شریکی محلی به نام میلنز همکاری کرد. اولین محصول دایملر-میلنز در 1902 وارد بازار شد و این دو شرکت تا شروع جنگ جهانی اول با یکدیگر به همکاری پرداختند.
تا سال‌ها بعد پیشرانه اتوبوس‌ها بنزینی بود. اما از 1928 بود که موتورهای دیزلی که از سوخت گازوئیل استفاده می‌کردند جایگزین نمونه‌های بنزینی شدند.
باید توجه کرد که تا پیش از دهه‌ی 50 میلادی، اتوبوس‌ها مستقلا طراحی و توسعه پیدا نمی‌کردند، بلکه بر پایه شاسی کامیون‌ها و خودروهای باری ساخته می‌شدند. مرسدس بود که در 1951 اولین اتوبوسی را روانه بازار کرد که مستقلا به عنوان اتوبوس طراحی شده بود. این اتوبوس که O6600 H نام داشت ارتفاع کمتری نسبت به اتوبوس‌های قبلی داشت و با پیشرانه‌ای که 145 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد به سیستم تعویض الکتریکی دنده‌ها مجهز بود. سه سال بعد اولین اتوبوس نیمه‌یکپارچه (به لحاظ ارتباط بین شاسی و بدنه) هم توسط مرسدس معرفی شد. مزیت اتوبوس‌های نیمه‌یکپارچه وزن کمتر و پایداری و استقامت بیشتر اتوبوس در پیچ‌ها و مانورها بود. این اتوبوس که O321 H نام داشت همین‌طور اولین اتوبوسی هم بود که از فنر پیچ‌ها در سیستم تعلیق جلو بهره می‌برد. این مدل که به پیشرانه‌های 110 و 126 اسب بخاری تجهیز شده بود، توانست نزدیک 30 هزار دستگاه در سطح جهان فروش داشته باشد و رکورد فروش اتوبوس را بشکند. O321 H تا امروز هم یکی از موفق‌ترین اتوبوس‌های بنز محسوب می‌شود.
سری اتوبوس‌های 300 مرسدس در سال‌ها و دهه‌های بعد هم ادامه یافت. به جرات می‌توان گفت کمتر خودروسازی است که در ایران به اندازه‌ی بنز خوشنام باشد. اتوبوس‌های بنز 302 که درسال 1965 روانه بازارهای جهانی شدند، خیلی زود به ایران راه پیدا کردند و به عنوان گزینه‌ای مورد اطمینان در ناوگان حمل و نقل عمومی کشور به کار گرفته شدند.
بنز از میانه‌های دهه‌ی 50 تصمیم به سرمایه‌گذاری در برزیل گرفت. متخصصان دایملر به برزیل رفتند و تلاش کردند تا مجموعه بزرگی از کارخانه‌های تولید خودروهای سنگین را در آن راه‌اندزای کنند. نتیجه‌ی آن‌ها در 1958 و با تولید مدل O321 H به ثمر نشست. از آن زمان تاکنون برزیل یکی از اصلی‌ترین سایت‌های تولیدی اتوبوس دایملر محسوب می‌شود و بخش زیادی از تولیداتش را به کشورهای دیگر- به‌خصوص به کشورهای آمریکای جنوبی- صادر می‌کند.
آرژانتین و ترکیه نیز دو کشور دیگری بودند که مرسدس‌بنز در آن‌ها کارخانه‌ی تولید اتوبوس دایر کرد. هر دوی این کشورها به عنوان بازوهای اجرایی دایملر در خارج از مرزهای آلمان ایفای نقش می‌کردند و به این منظور ساخته شده بودند تا علاوه بر استفاده از نیروی کار ارزان کشورهای جهان سوم، دسترسی به بازارهای همجوار نیز برای مرسدس آسان‌تر باشد و با توجه به نفوذی که این سایت‌های تولیدی در کشور خودی و کشورهای همسایه داشتند، می‌توانست به موفقیت بیشتر محصولات هم در بازارهای مختلف کمک کند.
مرسدس در طول دهه‌های گذشته زیربرندهای مختلفی را برای انواع اتوبوس‌هایش راه‌اندازی کرده. در بخش اتوبوس‌های شهری این برند سیتارو است که پرچم‌دار محصولات مرسدس است. همین‌طور برند اِوو نیز از برندهایی است که تحت مالکیت دایملر بنز قرار دارد و یکی از بهترین تولیدکنندگان اتوبوس در سطح جهان است.
در حال حاضر به جز مینی‌بوس‌ها که انواع مشابه ون تا نمونه‌های بزرگ‌تر را شامل می‌شود، مرسدس‌بنز به طور عمده در دو بخش اتوبوس‌های شهری و اتوبوس‌های بین شهری محصول تولید می‌کند. در بخش اتوبوس‌های شهری سیتارو RL محصولی است که روی خط تولید این شرکت آلمانی قرار دارد. این اتوبوس شهری پیشرفته با بهره‌بردن از تکنولوژی‌های روز مرسدس که شامل پیشرانه‌های دیزلی مجهز به فناوری بلوتک می‌شود، دو سال زودتر از الزامات قانونی اتحادیه اروپا به استاندارد یورو 6 دست پیدا کرده است. سیتارو RL به جدیدترین امکانات رفاهی برای راننده مجهز است و سامانه‌های ایمنی چون پایداری الکترونیکی (ESP) امنیت فعال آن را تضمین می‌کنند.
در بخش اتوبوس‌های بین شهری نیز توریسمو یکی از پیشرفته‌ترین اتوبوس‌های حال حاضر جهان و گل سرسبد محصولات مرسدس‌بنز است. پیشرانه‌های 360 و 428 اسب بخاری حق انتخاب‌هایی هستند که قدرت لازم برای عملکرد عالی اتوبوس را فراهم می‌کنند. مرسدس بر روی این اتوبوس علاوه بر سامانه‌های ایمنی چون سامانه ضد لغزش (ASR)، پایداری الکترونیکی و ترمزهای ضد قفل (ABS) سیستم جدیدی را هم به نام DBL تدارک دیده. DBL که به معنای محدودکننده ترمزهای متوالی است، زمانی که اتوبوس در جاده‌های پر از سربالایی و سرپایینی حرکت می‌کند وارد عمل شده و با در نظر گرفتن حداکثر سرعت مجاز اتوبوس، در صورتی که خودرو از این سرعت تجاوز کند اول انژکتورهای موتور را خاموش می‌کند و در صورت نیاز به وسیله‌ی ریتاردر از سرعت اتوبوس کم می‌کند. به این ترتیب نه تنها عملکرد ترمزهای خودرو به خاطر استفاده‌ی بیش از حد دچار مشکل می‌شود و نه در صورت سهل‌انگاری راننده اتوبوس در جاده‌های کوهستانی بیش از حد مجاز سرعت پیدا می‌کند. سیستم تعلیق هوشمند نیز با افزایش سرعت خودرو از ارتفاع اتوبوس کم می‌کند تا پایداری و تعادل آن افزایش پیدا کند.
