سیستم تعلیق جناغی دوبل دراسکانیادرسا

سیستم تعلیق جناغی دوبل دراسکانیادرسا

 سیستم تعلیق خودرو هر چند به دلیل محل قرارگیری، کمتر به چشم می‌آید اما نقش بسیار مهمی در کارکرد خودرو دارد و به همین دلیل خودروسازان همواره تلاش می‌کنند توانمندی‌های این سیستم را ارتقاء دهند.

سیستم‌های تعلیق در بیش از یک قرنی که از اختراع خودرو می‌گذرد در انواع مختلفی توسعه پیدا کرده‌اند و همین مسئله باعث شده پرداختن به همه آن‌ها نیازمند فضای زیادی باشد که عملاً ناممکن است. به همین دلیل از این پس به صورت متناوب، در هر شماره مباحث مختلف مرتبط با سیستم تعلیق خودرو را مرور می‌کنیم. برای شروع، به سراغ سیستم تعلیق جناغی دوبل می‌رویم که هر چند سادگی سیستم تعلیق مک‌فرسون را ندارد، اما می‌تواند قابلیت کنترل و آسایش بیشتری ایجاد کند و به همین دلیل امروزه خودروسازان در بسیاری از محصولات لوکس و متوسط خود از این سیستم استفاده می‌کنند. این سیستم تعلیق گاهی با نام‌های دیگری نیز نامیده می‌شود که احتمالاً بارها در مقالات مختلف آن‌ها را شنیده‌اید هر چند در نهایت آن‌گونه که در ادامه خواهیم دید همه آن‌ها از زیرمجموعه‌های سیستم تعلیق جناغی دوبل هستند.
* * *سیستم تعلیق خودرو هر چند معمولاً به چشم نمی‌آید اما شاید یکی از مهم‌ترین بخش‌های خودرو باشد چرا که تایر (به عنوان تنها بخش در تماس با زمین) بر روی این بخش «معلق» است و عملاً سیستم تعلیق وظیفه نگهداری مجموعه تایر و محور چرخ‌ها را بر عهده دارد. شاید در نگاه اول، اتصال مجموعه محور به خودرو به وسیله سیستم تعلیق ساده به نظر برسد اما در اصل این سیستم در طی دوران حیات صنعت خودرو پیشرفت‌های زیادی را به خود دیده و خودروسازان در مسیر افزایش راحتی و ارتقاء هندلینگ خودرو، روش‌های جدید را برای این اتصال توسعه داده‌اند که یکی از مؤثرترین آن‌ها سیستم تعلیق جناغی دوبل است. این سیستم همان‌گونه که از نام آن پیدا است، از دو بخش جناغی‌شکل تشکیل شده که مجموعه کاسه چرخ و در نتیجه تایر را بر روی خود نگه می‌دارند. این دو بخش جناغی‌شکل (که معمولاً به دلیل شکل خاصشان از آن‌ها با عنوان بازوهای A‌شکل یا A-arm یاد می‌شود) از نقطه بالایی یا رأس جناغ به سمت چرخ متصل‌اند و از دو انتهای خود به وسیله مفصل‌هایی به شاسی خودرو وصل می‌شوند. به این ترتیب در سیستم جناغی دوبل، هر چرخ از چهار نقطه با شاسی خودرو در ارتباط است ضمن آنکه کاسه چرخ هم از دو بخش بالایی و پایینی به این سیستم متصل است. این سیستم گاهی با نام double A-arms یا بازوهای دوبل A‌شکل هم نامیده می‌شود. علت تاکید بر کلمه دوبل در این نام‌گذاری آن است که در برخی دیگر از سیستم‌های تعلیق (همچون مک‌فرسون) گاهی یکی از این بازوها مورد استفاده قرار می‌گیرد اما برتری مهم سیستم جناغی دوبل، استفاده از توان همزمان هر دو بازو است.یکی از مهم‌ترین مزایای سیستم جناغی دوبل در ساختار ویژه آن نهفته است که این سیستم را از تعلیق مک‌فرسون متمایز (و برتر) می‌کند. برای این برتری ابتدا یک بار دیگر نگاه دقیق‌تری به ساختار این سیستم بیندازید. در این سیستم همان‌گونه که پیش از این گفتیم، کاسه چرخ از بالا و پایین خود به رأس‌های دو بازو متصل است و می‌تواند بر روی اتصالات خود بازی کند. حال تصور کنید به دلیل برخورد با یک برآمدگی بر روی سطح زمین، محور چرخ باید بالا بیاید. در این حالت دو بازو به صورت موازی حرکت می‌کنند و به دلیل اتصال آن‌ها به کاسه چرخ، تایر نیز دقیقاً به موازات محور اولیه خود حرکت می‌کند. به این ترتیب، چرخ در این سیستم در بالاتری و پایین‌ترین وضعیت می‌تواند زاویه اولیه خود با محور عمودی را حفظ کند و این مسئله یک مزیت بزرگ برای این سیستم به شمار می‌رود. زاویه چرخ نسبت به محور عمودی که زاویه کمبر نامیده می‌شود، نقش مهمی در حفظ تعادل خودرو دارد و در تعلیق جناغی دوبل، با تغییر ارتفاع سیستم تعلیق که می‌تواند در اثر برخورد با موانع و یا فشار ناشی از پیچیدن باشد، زاویه کمبر که معمولاً منفی تنظیم می‌شود (به معنی آن که بالای چرخ اندکی به سمت بدنه متمایل است و پایین چرخ اندکی به سمت بیرون خودرو) بر هم نمی‌خورد و یا حتی منفی‌تر می‌شود در حالی که در سیستم مک‌فرسون در نوسانات بالا، زاویه کمبر به سمت مثبت میل پیدا می‌کند. بازوهای بالایی و پایینی طول تقریباً برابری با یکدیگر دارند اما معمولاً برای ایجاد زاویه کمبر منفی در چرخ‌ها، طول بازوی بالایی اندکی کمتر از بازوی پایینی در نظر گرفته می‌شود.انواع سیستم تعلیق جناغی دوبل
هر چند اصول کلی سیستم تعلیق جناغی دوبل، همان‌گونه که در بالا به آن اشاره شد بر اساس وجود دو بازو در بالا و پایین چرخ است، اما این سیستم در شکل‌های مختلفی در خودروها دیده می‌شود. عمومی‌ترین وضعیت که تقریباً در بیشتر خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرد، نمونه ایی است که فنر و کمک فنرها از میان بازوی بالایی عبور می‌کند. در این وضعیت مجموعه فنر و کمک فنر که به صورت یکپارچه است، از میان بازوی بالایی عبور می‌کند و در ادامه بر روی بازوی پایینی قرار می‌گیرد. به دلیل آنکه در این ساختار، بخش عمده‌ای از فشار خودرو بر روی بازوی پایینی است، این بازو باید مستحکم‌تر از بازوی بالایی باشد و به همین دلیل معمولاً به صورت یکپارچه ساخته می‌شود. مهم‌ترین مزیت این ساختار، فضای کمتری است که اشغال می‌کند. یکی دیگر از ساختارهای سیستم تعلیق جناغی دوبل که البته عمومیت بسیار کمی دارد، ساختاری است که در آن مجموعه فنر و کمک فنر بر روی بازوی بالا قرار می‌گیرد و به این ترتیب این بازو وظیفه اصلی تحمل باز خودرو را بر عهده دارد و بازوی پایینی تنها نقش تثبیت‌کننده کاسه چرخ را انجام می‌دهد. مهم‌ترین مشکل در این ساختار، فضای زیادی است که اشغال می‌شود و به همین دلیل نمی‌توان از آن در بسیاری از خودروها استفاده کرد. در بعضی از خودروها و به ویژه انواع اسپرت در گذشته، ساختار دیگری نیز عمومیت داشت که در آن فنر و کمک فنر، در فضای بین دو بازو بر روی بدنه خودرو نصب می‌شدند به همین دلیل با زاویه‌ای رو به بیرون، قرار می‌گرفتند. مهم‌ترین مزیت این ساختار اشغال کمترین میزان فضا است هرچند در خودروهای سواری این مسئله آنقدر حاد نیست و به همین دلیل کمتر از این ساختار استفاده می‌شود.